Ogród przy domu jednorodzinnym

Prezentowany ogród znajduje się na starym lubelskim osiedlu domków jednorodzinnych. Właściciele, po dokupieniu drugiej części bliźniaka, przebudowali dom. Obecnie łączy on w sobie nowoczesność użytych materiałów z klasycznym pięknem formy. Jest obszerny, okazały i idealnie pasowałby do dużego terenu parkowego. Niestety, działka jest mała – ma niecałe 700 m2, z czego ponad połowę zajmuje dom, tarasy i podjazd.

Projektując ogród, przede wszystkim musiałem uwzględnić to, że budynek dominuje nad ogrodem. Aby trochę go przesłonić, w sąsiedztwie posadziłem drzewa – katalpę bignoniową ‚Nana’ i szpaler strzyżonych klonów jesionolistnych ‚Flamingo’. Regularny charakter tej części ogrodu podkreśla żywopłot z bukszpanu, otaczający krzywiznę tarasu, i strzyżone cyprysiki. Ponieważ właściciele chcieli stworzyć intymny nastrój na tarasie, obsadzono go od zachodu kurtyną z glicynii pnącej się po linkach, od ulicy zaś parawanem z klonów jesionolistnych ‚Flamingo’. Wybrano je ze względu na powolny wzrost i bardzo jasny kolor liści,
które rozświetlają taras.

Starałem się pamiętać o tym, że działkę porastają stare drzewa owocowe. Morele doskonale wkomponowały się w nowy układ, problemem natomiast było usytuowanie śliwy. Okazało się, że rośnie ona na środku nowo zaprojektowanego trawnika. Zdecydowałem się ją jednak pozostawić, ponieważ zasłania taras
od strony ulicy. Podciąłem dolne gałęzie, przez co drzewo uzyskało dość ciekawy regularny pokrój.

Ogród mimo małej powierzchni prezentuje oglądającym różne oblicza – zieleń przy zjeździe do garażu, roślinność wokół tarasu, trawnik z otaczającymi go drzewami
i krzewami o odmiennej kolorystyce i fakturze liści.

Przez wszystkie fragmenty ogrodu wiedzie ścieżka z piaskowca. Prowadzi ona
na taras, a następnie, przez bramę z dwóch okazałych bukszpanów, do wąskiego pasa zieleni znajdującego się przy bocznym wejściu do domu. Królują tu karłowe wierzby i funkie o wspaniałych liściach, rosnące pod osłoną starego żywopłotu
z ałyczy (odmłodzono go poprzez bardzo niskie przycięcie). Za domem, gdzie stale panuje półcień, rosną dwa okazałe orzechy włoskie. Tutaj postawiono drewutnię. Prowadzi do niej ścieżka z płytek chodnikowych, przy której posadzono parę cienioznośnych krzewów oraz bluszcz, konwalie, dąbrówkę rozłogową i paprocie.

To kolejna realizacja, która zalicza się do ogrody Lublin w naszym wykonaniu.